Korkuyorum,yanlızım;hayır yanlız değilim düşlerimle beraberim.Odam,küçük bir masa lambası ile aydınlanıyor.Radyoyu açıyorum,sessizliğe inat ve gecenin karanlığına...Camdan dışarıyı izliyorum.Bir sarhoş nara atarak geçiyor evin
önünden.Küçük bir çocuk ve bitkin bir kadın düşmesin diye tutuyorlar adamı kolundan.Gözüm çocuğa takılıyor;ezik,tedirgin ve korkak gözlerle süzüyor karanlık geceyi.Acıyorum çocuğa ve kadına;öfkeleniyorum adama.Bir sigara yakıyor ve derin bir nefes çekiyorum içime.Geçmişi düşünüyorum,kendi çocukluğum geliyor aklıma;oynadığım oyunlar,kurduğum düşler...Biliyor musun,kimi geceler rüyalarımda görürüm o düşleri,arkadaşlarımı;yüzlerini ve isimlerini unuttuğum ama kendilerini unutmadığım arkadaşlarımı...
Geçmişten bu güne çok şey değişti.Ölümü gördüm;sevgiyi,ihaneti,kavgayı ve tüm sahtelikleri.Yanlızlığı,tüm iliklerimde hissettim,yüzlerce insanın arasında...
Gece yavaş yavaş ilerliyor.Bu anı yaşamaya çalışıyorum;huzurluyum.
Dışarıda yağmur yağmaya başladı.Senin sesini duymak istiyorum.Telefondan gelen sesin yüreğimin derinliklerine kadar sızıyor.O an yanımda olmanı istiyorum,sana sarılmak dokunmak geliyor içimden,bunu sana söylemek istiyorum ama olmuyor,utanıyorum.
Ve telefonu kapadığıma tekrar senin hayalinle eski yanlızlığıma dönüyorum.Bir sigara daha yakıyor ve geçen geceyi uğurlayarak,içimdeki yanlızlığı senin hayalinle dindirmeye çalışıyorum...

                                                                              UMUT SİNAN