Menu

"Siz de farkediyor musunuz,nüfus çoğalıp kalabalık arttıkça sanki her yeri garip bir ıssızlık sarıyor. Sanki etrafta kimse yokmuş gibi geliyor bana. Sanki benim aradığım, benim özlediğim insanlar alıp başlarını çekip gitmişler gibi geliyor buralardan. Size de böyle oluyor mu?"

"Artık insanlar öylesine yalnız ve öylesine yaralı ki, bir birlerine aşık oldukları için değil, yaralarını sardırmak,ya da en azından bir süre için acılarını unutmak için birlikte oluyorlar... Pansuman için yani. Kimin yarası önce kapanır gibi olursa o terkediyor önce bu hazin yuvayı..."